شاخص های استاندارد تعیین کیفیت آب آشامیدنی

جهت تعیین کیفیت آب آشامیدنی باید دانست بسیاری از آلاینده ها در آب حل می شوند و جدا کردن آنها از آب نیاز به فناوری های پیچیده و گران قیمتی نظیر اسمزمعکوس دارد که استفاده از آن در مقیاس های بزرگ برای تصفیه حجم بالای آب، برای هیچ دولتی مقرون به صرفه نیست. لذا امروزه دولت ها فقط قادر به تامین آب بهداشتی و عاری از میکروب، از طریق فرآیند کلرزنی می باشند. این درحالی است که معضل آلاینده های محلول در آب هنوز به قوت خود باقی است.

برای تعیین کیفیت آب آشامیدنی از آزمایش‌‌های شیمیایی و میکروبیولوژی استفاده می‌شود. قبل از انجام این آزمایشات، انجام نمونه‌برداری صحیح از نظر تعداد و تکرار، بسیار مهم می‌باشد. نمونه‌‌ها باید مطابق با اهداف مربوط به تأمین آب آشامیدنی سالم تهیه شوند.

شاخص های استاندارد آب آشامیدنی با کیفیت چیست؟

به‌عنوان مثال، استاندارد آب آشامیدنی در مورد آلاینده‌ها، خطرات ناشی از آلودگی‌های آب بر روی انسان را ارزیابی می‌کند. اساساً استانداردها در مناطق و شهرهای مختلف، با یکدیگر متفاوت هستند، به‌هرحال، کشورهایی که دارای استاندارد مدونی نیستند، استانداردهای سازمان جهانی بهداشت را ملاک خود قرار می‌دهند. جهت رسیدن به اهداف فوق دو نوع استاندارد در نظر گرفته می‌شود:

• استانداردهای اولیه: مسئولان مربوطه از این استانداردها استفاده می‌کنند تا بهداشت عمومی جامعه حفظ گردد و بتوانند برای جلوگیری از آثار مخرب آلاینده‌ها اقداماتی جدی به‌عمل آورند.
• استانداردهای ثانویه: از این استانداردها برای ارتقاء سطح بهداشت عمومی استفاده می‌شود.

آزمایش آب

مشخص نمودن آب آشامیدنی کار آسانی نیست، چون آبی که در دسترس ما قرار دارد یک محصول مصنوعی نبوده و مشخصات آن برای آشامیدن باید ثابت در نظر گرفته شود. بنابراین باید جهت کسب اطمینان از قابل شرب بودن آن، عملیاتی بر روی آب موردنظر انجام پذیرد. به مجموعه‌ی این عملیات که به‌صورت فیزیکی، شیمیایی و میکروبیولوژیکی انجام می‌شوند و آب را برای آشامیدن مناسب می‌کنند، “تصفیه” می‌گویند. در آزمایشگاه مطابق با روش‌های استاندارد، کیفیت آب آشامیدنی از نظر فیزیکی و شیمیایی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.

آزمایش میکروبی آب ، کیفیت آب برای آشامیدن و دیگر مصارف خاص

در این‌جا، مقدار آلودگی که توسط فاضلاب انسانی و حیوانی ایجاد شده است، مورد بررسی قرار می‌گیرد.

امروزه محققین از روش‌های پیشرفته‌ای برای تعیین باکتری‌های بیماری‌زای موجود در آب استفاده می‌کنند، ولی از آنجایی که جدا نمودن آن‌ها از نمونه‌های آب شرب به‌طور روزانه کار دشواری می‌باشد، از روش جستجو و شمارش میکروب‌های شاخص به‌جای میکروب‌های بیماری‌زا استفاده می‌کنند.